Category Archives: Без рубрики

Чарговы турыстычны злёт Гарадоцкага аграрна-тэхнічнага каледжа прайшоў з удзелам сяброў з Латвіі

7-8 чэрвеня 2018 года на беразе возера Лосвіда прайшоў традыцыйны турыстычны злёт навучэнцаў 1 -3 курсаў Гарадоцкага аграрна-тэхнічнага каледжа.

Праграма турыстычнага злёту ўключала самыя разнастайныя конкурсы і спаборніцтвы. Сярод іх – паласа перашкод, якая складалася з сямі зыходных пунктаў, такіх як ўстаноўка палаткі, купіны, пастка, бег па дыстанцыі ў процівагазах, стральба па мішэні, уменне аказаць першую медыцынскую дапамогу і транспарціроўку ўмоўна пацярпелага, конкурс на лепшую турыстычную газету, конкурс на лепшы турыстычны абед, конкурс на лепшае афармленне лагера.

«Такія турыстычныя злёты вучаць арганізоўваць самім свой побыт і жыццё, дапамагаюць дзецям адаптавацца да жыцця, хай нават у такіх не зусім звыклых умовах», – такую думку выказаў дырэктар каледжа Уладзімір Уладзіміравіч Шыцько

У турыстычным злёце ўдзельнічала 19 каманд ГГАТК, таксама госці з УА Віцебская дзяржаўная акадэмія ветэрынарнай медыцыны і турысты з Малнаўскага каледжа з Латвіі. Хлопцы за гэтыя 2 дні атрымалі процьму станоўчых эмоцый, выдатна правялі час, набылі новы вопыт, які ім абавязкова спатрэбіцца ў жыцці і дапаможа ў наступны раз дамагчыся лепшых вынікаў!

Прызавыя месцы ў агульным камандным заліку размеркаваліся наступным чынам:

1 месца-каманда вучэбнай групы 1то3 (куратар Паўлючэнкава Т.В), 2 месца-каманда вучэбнай групы 2тоА (куратар Гуль І.І.), 3 месца – каманда вучэбнай групы 1то2 (куратар Іваноў С.Г.).

Пасля цырымоніі ўзнагароджання і фотасесіі стамдёныя, але задаволеныя і шчаслівыя навучэнцы раз’язджаліся па дамах,

Турыстычны злёт – 2018 пакінуў у памяці мноства вясёлых момантаў, незабыўных уражанняў.

Вялікі дзякуй усім удзельнікам турыстычнага слета- 2018 !!!

Аўтар: Алёна Марачова. Фота і тэкст з сайта: http://www.ggatk.by

Пераклад на беларускую мову рэдакцыі сайта.

 

Беларуская экзотыка: на пароме праз Дзвіну

Аматары падарожжаў могуць адчуць дух старой Беларусі ў самых розных месцах. Мы рэкамендуем пачаць з самага маленькага горада нашай краіны – Дзісны.

DJI_0084_1330.jpgЗ Мінска, Віцебска, Полацка дарога ў Дзісну звычайная – па мосце праз аднайменную раку. А вось з Рыгі, Даўгаўпілса і Верхнядзвінска ў горад можна дабрацца на пароме.

І гэтая пераправа можа апынуцца яшчэ адным маленькім прыгодай для знатакоў даўніны.

На жаль, у мяне атрымалася толькі першае відэа, калі паром ішоў ад Дзісны ў бок вёскі Луначарскай. Пасля пагрузкі нашых машын я зняў шыкоўны сюжэт, калі робат рухаўся паралельна з паромам, а потым падымаўся на вышыню трыста пяцьдзесят метраў, і перад гледачом адкрываецца цудоўная панарама ўпадзення Дзісны ў Дзвіну і ўсяго горада. Але … займаючыся рэжысёрскімі вынаходствамі, імкнучыся плаўна весці робат і акуратна яго падымаць, я зусім забыўся пра чырвоную кнопачку, на якую трэба націснуць, каб пачалася відэаздымка. І гэты сюжэт застаўся толькі ў маёй памяці. А гледачам я магу паказаць погляд на Дзісну з іншага боку.

Мы бачым востраў Стэфана Баторыя, пралятаў над ім і Дзісной. Прыгожыя месцы, праўда?

DJI_0117_1330.jpgУмацаваны некалі востраў, з якога пачалася гісторыя мястэчка Дзісна, ляжыць у месцы зліцця Заходняй Дзвіны і Дзісны. У часы Полацкага княства ён называўся Копец, або земляныя ўмацаванні. У другой палове XVI стагоддзя будаўніцтва магутнага замка на востраве пачынае кароль Стэфан Баторы. Востраў, уздоўж якога вырасла крэпасць з дзевяццю вежамі, сталі называць Старым замкам. Дзісненскі замак выконваў абарончую функцыю падчас войнаў XVI-XVIII стагоддзяў, быў мытняй, дзе адбываўся дагляд тавараў. На востраве былі і гандлёвыя склады: Дзісенскага купцы везлі ў Рыгу сала, хлеб, воск, мёд, рыбу.

Перажыўшы вайну 1812 гады, замак быў канчаткова разбураны пажарам 1882-га. Сягоння ад магутнага фарпоста на востраве Стэфана Баторыя засталіся толькі зарослыя хмызняком руіны. Дарэчы, прама ля вострава, у месцы злучэння рэк – сярэдзіна Заходняй Дзвіны.

DJI_0135_1330.jpgВаскрасенская царква ў Дзісне была пабудаваны ў 1864-1870 гадах. У храме знаходзіцца цудатворны абраз «Дзісенскага Адзігітрыя».

У верасні 1915 года цудатворны абраз эвакуіравалі ў Маскву і змясцілі ў Высокапятроўскім манастыры. Праз год вобраз вярнуўся ў Дзісну. У той час (1914-1917годы) настаяцелем Уваскрасенскай царквы служыў будучы Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі Ціхан (Бялавін).

Ёсць у Дзісне і іншыя цікавыя аб’екты, але пра іх мы раскажам крыху пазней.

Пакуль жа размяшчаем графік працы паромнай пераправы, каб падарожнікам не прыйшлося, як нам, чакаць пяцьдзесят хвілін …

A29V0861_1330.jpg

 

Автор: Сергей Плыткевич
Фото: автора

Гарадоцкі Дом рамёстваў і фальклору натхненна працуе над захаваннем нацыянальнай спадчыны

Гарадоцкі Дом рамёстваў і фальклору з’яўляецца ўзорнай арганізацыяй у Беларусі па захаванню і развіццю нацыянальнай спадчыны і быў ўдастоены ў 2007 годзе спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь “За духоўнае адраджэнне».
Дом рамёстваў і фальклору фактычна быў створаны на базе Народнага клуба майстроў і самадзейных мастакоў “Вытокі”, які пачаў дзейнічаць з 1985 года пры Гарадоцкім раённым краязнаўчым музеі, а ў 1992 годзе ўвайшоў у Дом рамёстваў і фальклору.

Клуб з’яўляецца добраахвотным аб’яднаннем той катэгорыі творчых асоб – носьбітаў этнічных традыцый, якія з’яўляюцца пераемнікамі і прадаўжальнікамі традыцый і мастацкага здабытку беларускай нацыянальнай культуры. Калектыў мае статус абласнога базавага калектыву па аказанню метадычна-кансультацыйнай дапамогі па традыцыйных рамёствах і народнаму выяўленчаму мастацтву. Заняткі, выступленні, кансультацыі з мэтай папулярызацыі народнага мастацтва праводзяцца як для работнікаў культуры іншых раёнаў, спецыялістаў адукацыі, так і для жыхароў раёна. Актыўна вядзецца прапаганда беларускай нацыянальнай культуры праз арганізацыю лекцый, семінараў, майстар-класаў і экскурсій па Дому рамёстваў і фальклору.

Сёння пры  Доме рамёстваў працуюць 12 гурткоў: «Ткацтва» (кіраўнік Гушча М.Л.), «Вышыўка» і «Інсітнае мастацтва” (кіраўнік Місьнікава Т.В.), «Саломапляценне” і “Народны касцюм” (кіраўнік Рэут В.Л .), «Лазапляценне» і «Інсітнае мастацтва” (кіраўнік Сіманковіч У.П.), «Ганчарства» і «Сувенірная лялька” (кіраўнік Шалаева І. Н.), «Разьба па дрэве” (кіраўнік Каратаеў І.Г.) і іншыя. Маецца тры майстэрні народнай творчасці: «Ганчарства» (філіял у аграгарадку Верамеяўка), «Лапікавая шыццё» і «Вышыванка»(філіял у аграгарадку Пальмінка), адкрыты салон-крама мастацкіх вырабаў« Ля Парнаса »,  аматарскае аб’яднанне« Зялёная альтанка », клуб народнай кухні” Талакняначка», лялечны тэатр батлейка.

Майстры Сіманковіч В.П., Гаравая Л.Г., Гушча М.Л., Місьнікава Т.В., Рэут В.Л., Шалаева І.М. з’яўляюцца членамі Беларускага Саюза майстроў народнай творчасці. Яны перадаюць свае навыкі гарадакчанам і жыхарам раёна ў гуртках Дома рамёстваў.

Рашэннем Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры Рэспублікі Беларусь падтрымана ініцыятыва аб наданні статусу нематэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці Рэспублікі Беларусь элементу нематэрыяльнай культуры «Традыцыя ажурнага ткацтва Гарадоцкага раёну Віцебскай вобласці».

Дом рамёстваў і фальклору працягвае працу на развіццю беларускай культуры і яго клуб “Вытокі” аб’ядноўвае 50 майстроў, 7 майстроў клуба  з’яўляюцца членамі Беларускага саюза майстроў народнай творчасці, майстар па ткацтву паясоў Каралько Н.М. мае ганаровае званне “Народны майстар Рэспублікі Беларусь”.

З 2014 года Дом рамёстваў знаходзіцца ў рэканструіраваным сучасным будынку, дзе размяшчаюцца яго майстэрні, ладзіцца гандаль сувенірнай прадукцыяй, а таксама арганізуе выставы сваіх майстроў у выставачнай зале культурна-асветніцкага цэнтра “Гарадок” на цэнтральнай плошчы райцэнтра.

Дом рамёстваў і фальклору цікавы аматарам народнай спадчыны працамі сваіх майстроў і майстар-класамі, якія праводзяць яго майстры на розных святах і канферэнцыях.

Адрас: Гарадок, Віцебскай вобласці вул. Валадарскага, 1,
Кантактныя тэлефоны: +375213941255

Л. Антонаў

Падведзены вынікі конкурсу «Упрыгожым горад разам»

У рамках Х раённага свята народнай творчасці, беларускай паэзіі і фальклору «Гарадоцкі Парнас» адбылося падвядзенне вынікаў акцыі-конкурсу «упрыгожыць горад разам», прысвечанага Году малой радзімы.

На час свята прадстаўленыя прадпрыемствамі, установамі і арганізацыямі горада экспанаты ўпрыгожылі гарадскі сквер па вуліцы Савецкай.

Гран пры конкурсу па рашэнні журы дасталася ААТ «Птушкафабрыка Гарадок». Прадстаўленая на конкурс лаўка з дрэва пасля правядзення ўзнагароджання будзе ўпрыгожваць пляцоўку каля Дома рамёстваў і фальклору.

1 месца ля Дома рамёстваў і фальклору (праца «Журавель»).

2 месца – КУВП «Гарадоцкае прадпрыемства кацельных і цеплавых сетак» (праца «Мядзведзеня»).

3 месца падзялілі ДУА «Пальминская сярэдняя школа» і Гарадоцкі цэнтр дзяцей і моладзі (работы з сена «Бычок» і «Курочка»).

Аддзел ідэалагічнай работы,
культуры і па справах моладзі
Гарадоцкага райвыканкама.

База «Азёрныя» на гарадоцкім беразе возера Лосвіда запрашае гасцей

Размешчаная ў маляўнічым месцы на беразе возера «Лосвіда», база «Азёрныя» запрашае гасцей. Тут добраўпарадкаваны некалькі ўтульных домікаў для тых, хто жадае застацца з начлегам. Дзве лазні. Тры закрытых шатры і мноства адкрытых альтанак.

У цёплую пару года многія з задавальненнем едуць сюды адпачыць, як маленькімі, так і вялікімі кампаніямі. Дарэчы, можаце прадукты і напоі з сабой не браць. На «Азёрный» ужо прадбачліва замарынавана для вас мяса, а закускі і напоі тут наогул у багацці.
І ўсё ж асноўную стаўку база адпачынку робяць на банкеты: гэта юбілеі, карпаратывы і, вядома ж, вяселлі. Тут на «Азёрнай» працуе цэлае агенцтва па арганізацыі свята пад ключ. Гэта вельмі зручна і выгадна.
Па-першае, вам не прыйдзецца марнаваць некалькі дзён ці нават тыдняў на пошукі розных спецыялістаў для вашай ўрачыстасці.

Па-другое, оптам, як той казаў, танней. Робячы заказ на базе «Азёрная», вы зэканоміце і час і грошы. Фларысты і дызайнеры зоймуцца афармленнем, кухары і кандытары, банкетам і фуршэтам, вядучыя і дыджэі святочнай праграмай, фатографы і відэаграфія зафіксуюць на памяць вашу ўрачыстасць. Спецыяльны аўтобус даставіць вашых гасцей з Віцебска на «Азёрную» бясплатна. Для маладых арганізуюць выязную рэгістрацыю і падораць бясплатную ноч у адным з гасцявых домікаў.
Толькі ўявіце сваё свята ў адным з самых прыгожых куткоў Віцебскай вобласці Гарадоцкага раёна на беразе вялізнага возера «Лосвіда».
З кожным годам база адпачынку «Азёрная» пашыраецца, паляпшаючы жылы фонд, саму тэрыторыю і колькасць прапанаваных паслугаў. Таму паспяшайцеся забраніраваць месца для свайго свята тут, і яно стане па-сапраўднаму казачным!

База отдыха “Озёрная” стане выдатным месцам для таго, каб адцягнуць увагу ад гарадскога шуму і будзённай мітусні. У гэтай маляўнічай мясцовасці можна атрымліваць асалоду ад жыцця у любы час года, з сям’ёй, у адзіноце або з сябрамі. А можна не чакаць запланаванага адпачынка, а проста задаволіць адпачынак у Беларусі на некалькі выходных дзён, каб скінуць з сябе цяжар усіх назапашаных трывог і клопатаў.

Яшчэ ў нас вы можаце правесці незвычайны семінар, карпаратыў, трэнінг. І ў кожным з гэтых выпадкаў перавагі будуць падобнымі:
Ехаць блізка, не давядзецца праходзіць адаптацыю да клімату, умоў, кухні, гадзінным паясам.
Вы будзеце выдатна разумець, што кажуць людзі вакол Вас, а не дадумваць іх адказы і пытанні.
Вы атрымаеце унікальную магчымасць даведацца пра Беларусь па-новаму, апрабаваць як беларускую кухню, так і еўрапейскую.
Гэта сапраўды недарагі і якасны адпачынак. Вы зможаце адпачыць даўжэй або зрабіць паездку больш насычанай.
Прыехаўшы да нас аднойчы, Вы станеце нашым пастаянным кліентам! …

Для камфортнага адпачынку нашых гасцей на базе адпачынку “Азёрная” штодня праводзяцца прафілактычныя работы супраць кляшчоў і камароў!

Кантактны нумар:
+375 29 512 63 53 (Viber, WhatsApp) – Адміністратар (працоўныя дні з 9.00 да 17.00)
Электронная пошта:
ozernaya_vitebsk@mail.ru

Па матэрыялах сайта: http://www.ozernaya.by

Юныя эколагі зрабілі экскурсію па экалагічнай сцяжынцы рэспубліканскага заказніка “Карыценскі мох”

Напрыканцы мінулага месяца удзельнікі экалагічнага гуртка “Цэнтра дзяцей і моладзі” пад кіраўніцтвам Ядзвігі Каўкенавай наведалі рэспубліканскі заказнік “Карыценскі мох”, каб прайсціся па экалагічнай сцяжынцы і пазнаёміцца з прыродай заказніка.

Экалагічны маршрут па заказніку абсталяваны дзяржаўнай прыродаахоўчай установай “Карыцінскі мох”. Вядучы спецыяліст установы Таццяна Гаравая  суправаджала маладых эколагаў і распавядала пра заказнікі Гарадоччыны, яе асаблівыя ахоўваемыя прыродныя тэрыторыі, экалагічныя правілы паводзін у прыродзе і пра верхавыя балота, звяртаючыся да матэрыялаў стэнда, які усталяваны на пачатку маршрута.

Маршрут юных эколагаў праходзіў па адметнай прыроднай тэрыторыі Гарадоччыны і яны мелі магчымасці  даведацца пра рэдкія расліны: лішайнік уснею, лінею паўночную, арніку горную і іншыя расліны.

Спецыяльны стэнд у заказніку усталяваны каля аднаго з мурашнікаў і вучні пазнаёміліся з яго будовай і жыццём мурашак.

Асабліва цікава вучням было назіраць пад час экскурсіі  рэальныя сляды лісіцы, мядзведзя, лася, якія паказаў дырэктар установы “Карыцінскі мох” Сяргей Юшкоў.

На сцяжынцы ў заказніку вучні назіралі і яшчарку – вераценніцу ломкую.

Напрыканцы экскурсіі юныя эколагі  разам з Ядзвігай Чэславаўнай выйшлі па насцілу ў само балота і назіралі цвіценне журавін, пушыцы і багульніка.

Вясна і пачатак лета адно з самых спрыяльных перыядаў года, калі варта наведаць экалагічную сцяжынку заказніка “Карыценскі мох”, а спецыялісты гэтай установы гатовы вам дапамагчы ў правядзенні экскурсіі. Жадаючы аматары прыроды могуць тэлефанаваць ва ўстанову і замаўляць экскурсію: +375213950859.

Л. Антонаў

 

Навукова-практычная канферэнцыя “Паэма “Тарас на Парнасе: здабыткі і праблемы” адбылася ў Гарадоцкім краязнаўчым музеі

1 чэрвеня напярэдадні юбілейнага, Х раённага свята народнай творчасцi, беларускай паэзii i фальклору “Гарадоцкi Парнас-2018” у Гарадоцкім краязнаўчым музеі  адбылася раённая навукова-практычная канферэнцыя “Паэма “Тарас на Парнасе: здабыткі і праблемы”.

 

 

З прывітальным словам да сабраўшыхся звярнулася начальнік аддзела ідэалагічнай працы, культуры і па справах моладзі Гарадокскага райвыканкама В.У. Каўрыга. Яна адзначыла, што знакамітая паэма з’яўляецца не толькі шэдэўрам беларускай паэзіі, але і своеасаблівай візітнай карткай нашай роднай гарадоччыны і нават ўсёй Беларусі.

Пра гісторыя пошукаў аўтара паэмы “Тарас на Парнасе” распавяла Буракова Н, В., старшы навуковы   супрацоўнік Гарадоцкага раённага краязнаўчага музея. Аб дыялектных асаблівасцях гаворак Гарадоччыны ў кантэксце славутай паэмы была прамова   Печаніцынай Л. У., у мінулым выкладчык кафедры беларускага мовазнаўства ВДУ. Краязнаўца Леанід Гаравы распавёў пра “хроснага” бацьку К. Вераніцына Генадзя Кісялёва і яго літаратурную спадчыну ХХІ стагоддзя і праблемы аўтарства паэмы. Наталля Саветная, член Саюза  пісьменнікаў Беларусі, Расіі і саюзнай дзяржавы, распавяла аб асаблівасцях вобраза Тараса, як цвярозага чалавека і антыалкагольны рух у Расійскай імперыі часоў стварэння паэм “Тарас на Парнасе” і “Двух д’яблаў”, якія напісаў Канстанцін Вераніцын.

Васіль Лазоўскі, у мінулым выкладчык Гарадоцкага тэхнікума механізацыі сельскай  гаспадаркі прачытаў свій сучасны варыянт паэмы “Сказ , як пра…, пра…, праўнук Тараса, Тарас, трапіў на новы Парнас у наш час.”

Падчас канферэнцыі гучалі вершы і дэманстраваліся відэаролікі, звязаныя з творчасцю К. Вераніцына, якія падрыхтавалі супрацоўнікі музея, шматлікія госці (нават з Расіі) і вучні школ Гарадоцкага раёна. Так пра паэму К. Вераніцына “Тарас на Парнасе” у свеце сучаснага ўспрымання чытачом распавёў  Кірыл Падмазаў Кірыл, вучань Езярышчанскай СШ, Арына Рэзкіна вучаніца СШ №1 паведаміла пра фальклорны старажытны танец Гарадоцкага раёна “Мяцеліца” і г.д.

Прамоўцы навукова-практычнай канферэнцыі “Паэма “Тарас на Парнасе: здабыткі і праблемы” ў музейнай залі.

Напрыканцы канферэнцыі былі прыняты рэкамендацыі па далейшай дзейнасці па папулярызацыі паэмы і яе аўтара на Гарадоцкай зямлі, а таксама выказаліся прапановы па шанаванню памяці Анатоля Дарафеява арганізатара  чытанняў у  Гарадку і мемарыяльных знакаў на Гарадоцкай зямлі – ў в. Астраўляны і каля краязнаўчага музея. Відавочна, што тарасазнаўства будзе развівацца калі  будуць усталяваны сувязі з сямейнікамі Г.В. Кісялёва, а таксама з яго вучнямі, якія працягваюць справу тарасазнаўства.

Л. Антонаў

Х «Гарадоцкі Парнас» быў святочным у новых фарбах з павагай да мовы паэмы. Відэа з П. Карабачом, багамі,танцамі, прыпеўкамі

2 чэрвеня Гарадок адзначыў юбілейны Х «Гарадоцкі Парнас» на цэнтральнай плошчы райцэнтра з удзелам герояў паэмы, з маштабнымі «скокамі» перад гледачамі, са святам роднай песні.

Х «Гарадоцкі Парнас» прайшоў у новым фармаце, які надаў яму значнасць і маштабнасць. Упершыню адбылося тэатралізаванае шэсце герояў паэмы: Тараса, багоў, пісьменнікаў, жыхароў Парнаса. Не менш удалым былі і скокі ў выкананні самадзейных артыстаў Гарадоччыны і ўсіх ахвотных на цэнтральнай плошчы Гарадка.

Гарадок праявіў гасціннасць і павагу да паэмы праз тэатралізаванае яе выкананне на галоўнай сцэне, праз вітанне старшыні Гарадоцкага райвыканкама Пятра Карабача да ўдзельнікаў свята на роднай мове, праз выкананне народных танцаў, пачынаючы з «Мяцеліцы», якую танчылі яшчэ ў паэме на Парнасе і г.д.

Прапануем вашай увазе некалькі відэа, якія адлюстоўваюць атмасферу свята Х «Гарадоцкага Парнаса».
Прывітанне старшыні Гарадоцкага райвыканкаму П.П. Карабача
Парнаскія багі вітаюць гарадакчан і гасцей свята
Танец
«Мяцеліца», які танчылі багі яшчэ з Тарасам…
Народны танец «Рошча»
Прыпеўкі пра Тараса.

Леанід Гаравы, відэа аўтара

10 прычын наведаць Глыбокае. Калі яны вас не пераканаюць, то нічога ўжо не дапаможа

Многія не пагодзяцца з тым, што падарожнічаць па Беларусі не менш займальна, чым ездзіць за мяжу. Мы пастараемся даказаць вам, што гэта не так. Па-першае (і гэта адна з самы актуальных цяпер прычын), гэта эканомна. Па-другое, нашай краіне ёсць маса месцаў, якія варта наведаць. Сёння мы звяртаем вашу ўвагу на горад Глыбокае. 183 км ад Віцебска – а гэта ад 4 да 6 гадзін на цягніку, 3.5 гадзіны ў аўтобусе або 2.5 гадзіны ў автобомиле – і вы ў вішнёвай сталіцы. Думаеце, навошта туды ехаць? Прычын процьма, і некаторыя з іх мы прадстаўляем вашай увазе.

1. Архітэктура
Праваслаўны храм у Глыбокім будаваўся з 1640 года і першапачаткова быў касцёлам. Паводле легенды, падземнымі хадамі з яго можна было трапіць у суседні, да якога было тры кіламетры. Манастыр каля тагачаснага касцёла знакаміты тым, што ў ім некалі начаваў Напалеон і, захапіўся прыгажосцю дома, сказаў, што хацеў бы перанесці яго ў Парыж і паставіць побач з Нотр-Дамом.

глубокое, туризм, беларусьЦарква, якая зліваецца з небам. Фота Аня Шчарбіцкая

Пад храмам знаходзіцца падзямелле, у якое могуць правесці экскурсаводы. Мясцовыя жыхары, якія працавалі на заводзе (а за савецкім часам тут знаходзіліся памяшканні кансервавага завода) распавядаюць легенды пра прывядзенне. Аднак экскурсаводы кажуць, што ў апошні час нічога незвычайнага ў падзямелле не заўважалі.

Насупраць царквы знаходзіцца касцёл св. Тройцы, які быў пабудаваны ў Глыбокім у 1764-1782 гг. і перабудаваны ў пачатку ХХ стагоддзя.

глубокое, туризм, беларусьПышнасць ўнутры касцёла. Фота Аня Шчарбіцкі

У 1643 годзе дзякуючы Іосіфу Корсаку быў пабудаваны базыльянскі манастыр у гарадскім прадмесці Беразвечча. Гэта быў уніяцкі храм. З 1939 па 1941 гады тут знаходзіліся сталінскія засьценкі: НКУСаўцы ўтрымлівалі ў манастыры каля 2 тысяч палітвязняў. У час Вялікай Айчыннай вайны, у гэтых сценах у верасьні 1941 году нацысты стварылі лагер смерці. У 1970 годзе храм быў узарваны. На сённяшні дзень у сценах манастыра знаходзіцца папраўчая калонія асобага рэжыму.

2. Азёры

Толькі ў межах горада знаходзіцца 5 азёр і 1 рака. А ў Глыбоцкім раёне ні многа ні мала 106 азёр, сярод якіх самае глыбокае возера Беларусі – Доўгае (53,6 м).

глубокое, туризм, беларусь

Шаўковая вада ў возеры ў ваколіцах Глыбокага. Фота Аня Шчарбіцкая

глубокое, туризм, беларусьА вось што ў цэнтры горада. Фота Аня Шчарбіцкая

Асабліва цікава, што на беразе возера Гінькава (43,3 м – трэцяе па глыбіні ў Беларусі) знаходзіцца сапраўдная прыродная пячора – адзіная ў Беларусі, у якую можа залезці нават некалькі чалавек.

Нагадаем, што ў Глыбоцкім раёне зусім нядаўна з’явілася два гідралагічных помніка прыроды рэспубліканскага значэння – «Альховік» і «Мосар».

3. Алея знакамітых землякоў

9 бюстаў значных для Беларусі людзей можна знайсці ў цэнтры Глыбокага. Алея была адкрыта ў рамках дня пісьменства ў 2012 года на месцы, дзе раней стаяў помнік Леніну. На адкрыцці алеі прысутнічаў тады яшчэ старшыня віцебскага аблвыканкама Аляксандр Косінец.
У алеі размешчаны бюсты Ігната Буйніцкага, Эліэзера Бэн-Егуда, Язэпа Драздовіча, Паўла Сухога, Вацлава Ластоўскага, Юзэфа Корсака, Алеся Дубровіча, Пятра Казлова і Юрыя Сабалеўскага.

глубокое, туризм, беларусьБюст Вацлава Ластоўскага выдатна смотрітся на алеі. Фота Аня Шчарбіцкая

4. Сквер маладых

Месца, дзе ўсе (ці, прынамсі, 99,9 адсоткаў) маладыя Глыбокага праводзяць вясельныя фотасесіі. Цікава, што ідэя яго стварэння належыць супрацоўніцы Белаграпрамбанка Таццяне Каляга. Ўвасабляць задуманае ў жыццё дапамагалі дызайнеры і майстры прадпрыемства мастацкай кавання.

глубокое, туризм, беларусь

Cкамейка, якая стварае атмасферу. Фота Аня Шчарбіцкая

 

глубокое, туризм, беларусьУсё для фотасесіі! Фота Аня Шчарбіцкая

Вынік сумеснай працы шматлікіх спецыялістаў – алея маладых, у якой ёсць усё неабходнае для выдатнай фотасесіі. Цяпер ва ўсіх вясельных альбомах глыбоцкіх маладых.

5. Вішнёвы фестываль
Пакуль што не такая знакамітае, як «Славянскі базар», аднак імкліва набіраючае папулярнасць мерапрыемства. Прынята лічыць, што першыя вішнёвыя гатункавыя сады ў Глыбоцкім краі з’явіліся ў 1930-я гады, і стварыў іх повятовый аграном Баляслаў Лапыр.

Глыбокае – гэта вішнёвая сталіца, і, акрамя таго, што пры ўездзе ў горад з боку Полацка пасаджана 1414 вішні (год першай згадкі Глыбокага ў летапісе) саджанцаў вішні, «вішнёвыя малюнкі» можна знайсці і на клумбах, і на прыпынках. Працягам вішнёвай тэматыкі стаў фестываль, які ўжо 4 гады запар прайшоў у ліпені. Свята збірае гасцей як з усёй Беларусі, так і з-за мяжы.

У праграме выступы творчых калектываў, дэгустацыя прадукцыі з вішні, канцэрты, фотавыставы, спартыўныя мерапрыемствы, аўташоў, канферэнцыі, розныя конкурсы.

6. Шматлікія помнікі

У горадзе можна паглядзець на вялікую колькасць помнікаў. Кожны з іх мае сваю унікальную гісторыю. Казаць пра гэта можна бясконца доўга – гэта тэма для асобнага даследавання. Сярод цікавых скульптур – помнікі сям’і, вішні, кнізе, барону Мюнхгаўзену, дзеду-глыбачаніну, Ісуса і самарытанцы і г.д.

глубокое, туризм, беларусьДзед-глубочанин думае пра жыццё. Фота Аня Шчарбіцкая

7. Дэндралагічных сад

Быў заснаваны ў 1950-х гадах на тэрыторыі Глыбоцкага лясгаса. Яго стваральнікам лічыцца інжынер лясных культур Віктар Ламака, які адбіраў экзатычныя расліны і сачыў, як яны прыжываюцца на поўначы Беларусі. Калекцыя Глыбоцкага дэндралагічнага саду налічвае больш за 500 відаў розных дрэў і хмызнякоў.

Па значнасці яна саступае толькі менскаму батанічнаму садзе. На тэрыторыі былі створаны штучныя вадаёмы, і ў выніку месца ператварылася ў найпрыгажэйшы сад, дзе можна пазнаёміцца ​​з вялікім разнастайнасцю флоры і фауны і проста палюбавацца цудоўнай прыродай.

8. Малочна-кансервавы камбінат

Мека для аматараў згушчонкі – так-так, яе вырабляюць менавіта тут. Малочна-кансервавы камбінат, або, як кажуць тут, МКК – не толькі месца, дзе вырабляюць лепшую згушчонку ў Беларусі (на гэтым месцы прыхільнікі Рагачоўскага згушчанага малака павінны спыніць чытанне і напісаць атрутны каментар), але і рэалізуюць яе па коштах вытворцы. Яно, вядома, ехаць у Глыбокае (60 тысяч на цягніку), каб купіць слоік згушчонкі на 5 тысяч танней, чым у іншых гарадах – не вельмі-то і выгадна, аднак калі вы ўсё роўна тут, то чаму б не наведаць фірмовую  «згушчоную»краму?

глубокое, туризм, беларусьДля тых, хто на дыеце. Фота Аня Шчарбіцкая

Дарэчы, тут можна купіць згушчонку з густам, напрыклад, вішні, якую ў Віцебску днём з агнём не адшукаеш. Падарункавыя наборы згушчонкі ў прыгожых упакоўках ці, наадварот, згушчанае малако ў мятых банках, якое за кошт гэтага стаяць капейкі – усё гэта можна знайсці ў краме МКК.

9.Самая высокая цветница ў Беларусі

Стала падарункам гораду да Дня Незалежнасці ад прыватнага прадпрыемства «У ажуры» пад кіраўніцтвам Юрыя Татарыновіча і работнікаў жыллёва-камунальнай гаспадаркі. Цветница нагадвае кола агляду і знаходзіцца па суседстве з набярэжнай возера кагальнай. Дзесяціметровая канструкцыя важыць практычна тону і абышлася больш, чым у 40 мільёнаў рублёў.

глубокое, туризм, беларусьАмаль як сонца. Фота Аня Шчарбіцкая

10. Музей трактароў пад адкрытым небам

Самая нечаканая славутасць – музей трактароў пад адкрытым небам. Трактара розных мадэляў стаяць у шэраг недалёка ад возера, якое знаходзіцца ў цэнтры горада. Пакатацца на іх не пакатаешся, а сфатаграфавацца – гэта ў любой колькасці.

глубокое, туризм, беларусь

А вось І яшчэ адно месца для фотасесіі. Фота Аня Шчарбіцкая

Ўсё яшчэ думаеце? А мы ўжо едзем!

https://vkurier.by/67871

Запрашаем усіх аматараў веласіпедных вандровак на велапрабег “Cцежкамі Тараса”

Гарадоцкае раённае аб’яднанне прафсаюзаў разам з аддзеламі райвыканкама прапануюць усім аматарам актыўнага адпачынку далучыцца да ўдзельнікаў ТРЭЦЯГА раённага велапрабега “Сцежкамі Тараса”, які адбудзецца 2 ЧЭРВЕНЯ ў межах раённага свята народнай творчасці, беларускай паэзіі і фальклора “ГАРАДОЦКІ ПАРНАС”.

Маршрут падарожжа: 
1. СТАРТАВАЯ  ПЛЯЦОЎКА – аўтастаянка ля гандлёвага цэнтра “Гасцінец” па вул. Валадарскага. Збор удзельнікаў у 11-50.
2. ЦЭНТРАЛЬНАЯ ПЛОШЧА. ЎРАЧЫСТЫ СТАРТ . 12-10
3. ПАДАРОЖЖА ДА ВОЗЕРА  ЛОСВІДА  (9 км). Знёмства з возерам Лосвіда і гісторыяй маёнтка Александрова.
4. ПАДАРОЖЖА ДА В. М. СТАЙКІ (6 км). Знаемства з гісторыяй маёнтка  Бондаравых.
5. ПАДАРОЖЖА ДА В АСТРАЎЛЯНЫ. ПАМЯТНЫ ЗНАК   “..каля Пуцявішча ў Панаса….” (6 км). Знаемства з гісторыяй сям’і Вераніцыных.
6. ГАРА  ПАРНАС (паданне аб востраве Ляна).  Адпачынак (агульныя чытанні твораў К. Вераніцына на ўзгорку, віктарына для ўдзельнікаў велапрабега, сняданак на беразе возера Ляна).

6. ЗВАРОТНАЯ ДАРОГА В. АСТРАЎЛЯНЫ – Г. ГАРАДОК  – працягласць пераезда 20 км з прыпынкамі для адпачынку ўдзельнікаў велапрабега.

Калона веласіпедыстаў будзе рухацца ў суправаджэнні супрацоўнікаў ДАІ, медработніка і аўтамабіля тэхдапамогі.

Удзел непаўналетніх дапускаецца з дазволу бацькоў ці ў іх прысутнасці.

Тэлефон для запісу ўдзельнікаў – не пазней 31 мая: МТС 554-97-98 (Дарошчанка Ірына Аркадзьеўна).