Рака Аўсянка нас не падвяла, затое вельмі здзівіла. Так, у які ўжо раз мы прайшлі па гэтай рацэ, а уражанняў зноў велізарнае мноства!

Аўсянка ніколі не бывае аднолькавай. Яна заўсёды непрадказальная. У гэты раз рака ашаламіла нас злымі заваламі. Вінаваты – ўраган, які разгуляўся на выходныя раней. У той самы час, калі мы забаўляліся на бурлівай Страчы.

Зноў давялося змагацца. Ваявалі мы з заваламі амаль два дні і … Наваяваўшы сабе цэлую днёўку на найпрыгожым возеры Мядзесна аж з двума лазнямі … То заслужылі! Надвор’е стаяла цудоўнае. Злавілі ўсяго адзін моцны лівень, і то ўночы.

А ў дождж так салодка спіцца ў намёце! Вакол стыхія, непагадзь. Абарона ад непагадзі, на першы погляд, мінімальная: толькі спальнікам і сценка намёта, таўшчынёй у мікрон, а, на самай справе, адчуванне бяспекі, пачуццё камфорту поўныя. Як дома ля каміна пад старым пледам …

Розныя гарады. Адзіная каманда

Госці ў гэты раз у нас былі з цалкам розных гарадоў:

Масквы,
Брэста,
Мінска
Волагды.

Ўсе такія розныя, і пры гэтым усе – у захапленні. Прычым поўным!

А наогул, скажам па сакрэце, мы гэтую рэчку ўжо паказвалі і піцерцам, і палякам, і гасцям з Арла … Прыязджалі на сплаў па Аўсянцы нават падарожнікі з далёкай Рэспублікі Мары Эл – краю, дзе, здавалася б, ужо ўсё распешчаны сваімі рэкамі і азёрамі . І яшчэ больш радуе, што хлопцы прарабілі такі доўгі шлях і здзейснілі сплаў па Аўсянцы.

І, вядома ж, мы ганарымся, што такая прыгажуня ў нас ёсць. Настойліва раім пазнаёміцца ​​з ёй і вам.

Ps. Завалы ледзь-ледзь прачысцілі, але гэта часовая з’ява. Таму закруціцца ў віхуры эмоцый абавязкова атрымаецца і ў вас. Дзікія берага ракі да гэтага натхняюць, а прыгажосці Аўсянкі хопіць на ўсіх!